wznosić II
unosić w górę, umieścić coś wyżej
Niech żyje - krzyknął Sędzia, w górę wznosząc flaszę - Miasto Gdańsk! niegdyś nasze, będzie znowu nasze! (IV) Błogosławioneż niechaj będą usta, które To zwiastują! - rzekł Sędzia wznosząc ręce w górę (VI). Bieży ku niej, a strzelców zna fortele skryte, Bieży, staje, przysiada coraz, wznosi kitę (VI) Tu Wojski umilknąwszy prawą rękę wznosił I u Podkomorzego tabakiery prosił (VIII) Więc puściła się za nim, wznosząc ręce obie, Krzycząc (VIII)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Aktywność fizyczna skierowana na objekty zewnętrzne